Wenn ich ens nit mih existeere,
wenn ich de Augen zojedon,
wenn ich mich bovve presendteere,
janz huh am Himmelspötzje ston,
dann soll d‘r Petrus dat schon maache,
hä sök dä schönste Platz mer us.
Hä weiß, et jitt dann jet ze laache,
ich ben en Kölle am Rhing ze Huus.
(Verfasser unbekannt)